Suikertang

Suiker werd lange tijd als een kegelvormig suikerbrood bewaard. Daar werden naargelang van de behoefte geleidelijk stukjes van gehakt met behulp van een klein bijltje of hamertje en een suikerbreektang, waardoor de afgebroken stukjes een onregelmatige vorm hadden. De vierkante suikerklontjes dateren uit het midden van de 19de eeuw. Dit kostbare voedingsmiddel maakte deel uit van het ritueel waarmee vanaf het einde van de 17de eeuw warme dranken werden geserveerd. Daartoe werden ook sierlijke suikertangen ontworpen waardoor de gastvrouw en haar genodigden op een verfijnde manier suiker aan hun dranken konden toevoegen zonder het product met hun vingers aan te raken.

Het hier getoonde model van suikertang in schaarvorm komt voornamelijk in Engeland voor vanaf de jaren 1720. Dit voorwerp wordt een “tea tong” genoemd omdat het werd gebruikt  om thee te zoeten. Enkele exemplaren van dergelijke tangen werden ook in Frankrijk, Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen vervaardigd. 

Net als bij een schaar draaien twee beweeglijke benen, die door twee identieke cirkelvormige ringen worden bewogen, rond een centrale as en verplaatsen zich naar elkaar toe. Ze lopen uit in kleine lepelbladen  waarmee de afgebroken stukjes suiker kunnen worden vastgegrepen. Dit model, met bogen en tegenbogen, is van klassieke makelij. Dit voorbeeld is voorzien van twee pallen op de ringen.

De schaarvorm wordt in Engeland vervaardigd tot in de jaren 1770. Vanaf dat ogenblik wordt hij overal vervangen door het gebogen model met veereffect. De twee armen eindigen op grepen in de vorm van klauwen, schelpen of lepelbladen waardoor de stukjes suiker gemakkelijker kunnen worden vastgegrepen.

De initialen van de eigenaar zijn zichtbaar op de as : FWL.

Zilver.
l 11,5 cm.
Herkomst: 1978, Schenking Claude en Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda165

Merk: op de binnenkant van het lepelblad.

1.      Gaande leeuw (1739-1755)

Het voorwerp wordt momenteel tentoongesteld in de eetkamer.