Suikerlepel

In de 18de eeuw was het gebruik van suiker een voorrecht van de elite. In die tijd werd suiker bewaard in de vorm van een kegelvormig suikerbrood dat in stukken werd gehakt en tot poeder vermalen.  Suiker werd gebruikt om desserts zoeter te maken en te versieren maar ook om warme dranken te zoeten.

Om de suiker beter te kunnen strooien, ontwierpen de edelsmeden omstreeks 1735 een nieuw gebruiksvoorwerp, namelijk de suikerlepel. Dankzij de opengewerkte versiering van de lepel  met scherpe randen kon de suiker gelijkmatig worden gestrooid door de lepel heen en weer te schudden. Bij de lepel hoorde een suikerpot waarvan het deksel een inkeping vertoonde waardoor de lepelsteel kon worden gestoken. 

De hier getoonde strooilepel heeft een ovaal lepelblad dat is opengewerkt met bladerwerk aangebracht rond een spiraalvormige rozet. De sierlijk gebogen steel is versierd met netmotieven en loopt uit op een drielobbige spatel. De bovenkant van de steel is versierd met een opgezette mascaron en duif. De vogel is een traditionele versiering in de edelsmeedkunst van de Nederlanden. 

Zilver.
l 16,8 cm.
Herkomst: 1984, Aankoop door de Franse Gemeenschap.
Inv. nr. sda471.

Merken: op de steel.
1& 2 Helm en gekroonde G voor Gent
3       Jaartal: 78 met kroon voor 1778
4       Meesterteken: gekroonde D voor J.L. Deprez
5       Gotische letter E: Belgisch invoermerk 1832-1869

De suikerlepel is tentoongesteld in de eetkamer.