Stel wandappliques

In de statige aristocratische herenhuizen van de 18de eeuw vervolledigden verlichtingsarmaturen die aan de wand werden bevestigd de verplaatsbare verlichting. Die wandappliques werden op halve hoogte aangebracht. Ze vervingen de hangende verlichting in kleine ruimten en dienden als aanvulling op de luchters in de praalruimten.

Oorspronkelijk waren ze van hout gemaakt en hadden ze de vorm van een arm, vanwaar de Franse benaming “bras de lumière”, maar wegens het brandgevaar werden ze later van metaal vervaardigd. Om de schittering van de kaarsen te vergroten, werd de vertakking in de eerste metalen exemplaren loodrecht op een reflecterende plaat bevestigd. De vormen evolueerden volgens de kunststromingen die in elke periode overheersten. In de 18de eeuw nam het aantal armen toe en werd de oppervlakte van de plaat steeds kleiner tot ze uiteindelijk nog slechts een decoratief element was  waarmee de verlichting op het smalle lambriseerwerk aan beide zijden van spiegels kon worden bevestigd, die op hun beurt de lichtstraling deden toenemen. Die appliques hadden het nadeel dat het lichtgekleurde lambriseerwerk door de vlammen zwart verkleurde, maar ook het grote voordeel dat ze, in tegenstelling tot de mobiele verlichtingtoestellen, niet omvervielen.

Hier wordt een stel van zes appliques van verguld brons getoond elk bestaande uit drie armen. De appliques zijn rijkelijk versierd in neoklassieke stijl: de schacht is versierd met cannelures met stafwerk en laurierguirlandes met bovenop een urne “en pot-au-feu”. De armen zijn versierd met acanthusbladeren en de bekkens van de schaaltjes met ineengestrengelde eierlijsten, terwijl de houders voor de kaarsen de vorm hebben van een antieke vaas. Het geheel is fijn geciseleerd.

Verguld brons.
h 47 cm, l 29 cm.
Inv. nr. SM50

Een wandappliques bevindt zich in het Grote Salon, de andere stukken zijn momenteel bewaard in het niet-toegankelijk bestand van het museum.