Set lepeltjes

Dit type lepeltjes werd vanaf de 17de eeuw in Europa vervaardigd na de introductie van thee, koffie en chocolade op de markt. Ze zijn licht, gemakkelijk vast te nemen en hun afmetingen zijn aangepast aan de inhoud van de koppen. Ze dienen voornamelijk om de geserveerde drank goed te mengen met suiker en melk, maar ook om met kleine slokjes te drinken of de warme drank aan kinderen te geven en te vermijden dat ze zich bij het drinken verbranden. Vanaf het midden van de 18de eeuw werden ze in serie vervaardigd.  In die periode werd er niet echt een onderscheid gemaakt tussen het type lepeltjes voor de verschillende dranken. Pas vanaf de 19de eeuw werd dit onderscheid gemaakt naargelang van hun grootte en de inhoud van de lepelbak. Tegenwoordig worden ze ook gebruikt om af te meten en om allerhande andere soorten voedingsmiddelen te eten.

De hier getoonde set bestaat uit 12 stuks die dankzij het fijne laagje goud glanzend zijn. Hun lepelblad is lancetvormig. In het spatelvormige uiteinde zijn aan de ene kant een schild en twee naar elkaar gerichte crossen gegraveerd waaruit een slinger van omgekeerde tulpachtige ornamenten “culots” hangt. Aan de andere kant is het schild vervangen door een zon die het verlengde van dezelfde gravure vormt.

De edelsmid Gabriel GERBU ontving de meestertitel in Parijs in 1782. Hij specialiseerde zich in de vervaardiging van bestekken. De collectie van Seneffe bevat eveneens een stel zoutlepeltjes (sda159) van dezelfde edelsmid.

Verguld zilver.
l 14,9 cm.
Herkomst: 1978 Schenking Claude en Juliette D’Allemagne-Rémy.
Inv.nr. sda070.

Merken: op de achterkant van de steel

1) Meesterteken: een gekroonde Franse lelie, twee greinen, GG, een krans (onvolledig).
2) Charge: A in een cirkel, het cijfer 1 voor Parijs vanaf 1789.
3) Décharge: een eikenblad.
4) Maison commune: een gekroonde P 1789.
5)  Kleine garantie: een krab vanaf 1838.

De lepeltjes worden momenteel bewaard in het niet-toegankelijk bestand van het museum.