Servetring
CollectionAugustus 2014
Duitsland – begin 20ste eeuw – Wilhelm Binder
Het tafelservet heeft van de oudheid tot op vandaag weliswaar veranderingen ondergaan, maar zijn functies zijn dezelfde gebleven: een hulpmiddel voor de hygiëne en de wellevendheid van de disgenoten.
Vanaf het moment dat mensen niet langer met de vingers, maar met een bestek eten, wordt het servet kleiner. Het evolueert van een enorm groot wit linnen laken naar een gekleurd vierkant papieren wegwerpdoekje. In de 17de en 18de eeuw speelden bedreven gevouwen servetten met extravagante vormen een belangrijke rol in de tafelkunst. Naast de gebruiksfunctie kreeg het servet dus ook een decoratieve functie.
De servetring maakt echter pas in de 19de eeuw zijn opwachting. Die ronde, ovale of zeshoekige ring wordt rond het opgerolde of gevouwen tafelservet aangebracht om het gemakkelijker te kunnen opbergen. In die ringen is vaak een naam, een initiaal of een nummer gegraveerd, zodat ieders persoonlijk servet bij elke maaltijd of tussen twee wekelijkse wasbeurten kan worden herkend. De ring wordt vaak als doopgeschenk gegeven en per paar als huwelijkgeschenk.
Het ronde voorbeeld dat u hier ziet, is versierd met een bloemendecoratie in art- nouveaustijl. Ze bestaat uit gedreven werk dat een sierlijke bloeiende tak – die aan een perzikboomtak doet denken – voorstelt met daarbij een nachtvlinder die in volle vlucht werd verrast. Het reliëf wordt benadrukt door enkele mat uitgevoerde gegraveerde stippen.
Wilhelm Binder richtte zijn atelier op in 1869 in Schwäbisch Gmünd, een van de belangrijke centra van edelsmeedkunst in Duitsland bij de overgang naar de 20ste eeuw. De edelsmid maakte voornamelijk modern gebruikszilver. Na de overname van diverse andere firma’s, stelde hij tot 300 werknemers tewerk.
Zilver.
h 3,9 cm; Ø 5 cm.
Herkomst: 2011, Schenking Mevrouw Lucienne Levita-Andelhof.
Inv. nr. DO006.
Merken: op de binnenrand
1.,2. Keurkamermerk: halvemaan en keizerskroon.
3. Gehaltemerk: 800.
4. Meesterteken: initialen WTB.
De servetring bevindt zich op dit ogenblik in het niet-toegankelijke bestand van het museum.