Schaal

In de herenhuizen van de 18de eeuw was tafelkunst synoniem met een sierlijk aangeklede tafel waarop weelderig zilveren vaatwerk boordevol verfijnde gerechten prijkte. Van dat vaatwerk maakten volgens de inventarissen ook een aantal schalen met uiteenlopende vormen deel uit: ze konden rond, ovaal of veelhoekig  zijn. Eenzelfde schaal kon meerdere functies vervullen. Ze werd gebruikt voor de presentatie van gerechten tijdens de volledige maaltijd:  voorgerechten, tussengerechten, bijgerechten,...

De ronde schaal die u hier ziet, is een mooi voorbeeld van een perfect evenwicht tussen eenvoud en verfijndheid. In het midden is ze glad en niet erg diep. Ze is voorzien van een geschulpte rand die wordt versterkt door een uitgesproken profiellijst. De smalle vleugel is subtiel versierd met een deels gebeitelde gravure op een matte ondergrond. De versieringen zijn in régencestijl met asymmetrische cartouches op een geruite achtergrond, schelpmotieven, rankversieringen, rocailles …

De schaal wordt toegeschreven aan de edelsmid Bastin Martini (1684-1763).

Op de onderkant van het voorwerp zien we een zogenaamde “striche” (diepe groef in zigzagvorm om de legering van het zilver te testen) en het gegraveerde eigendomsinitiaal “W”.

Zilver.
Ø 33,5 cm.
Herkomst: 1984, Aankoop door de Franse Gemeenschap.
Inv. nr. sda480.

Merken: op de onderkant

1. Wapen van de prinsbisschop Johan Theodoor van Beieren.
2. Tweekoppige arend met jaartal 1744.
3. Jaarletter F voor 1749-1750.
4. Meesterteken: BM met daartussen een punt.

Het voorwerp wordt momenteel bewaard in het niet-toegankelijk bestand van het museum.