Punchlepel

In de 17de en 18de eeuw worden ook nieuwe alcoholhoudende dranken in Europa geïntroduceerd. Zo wordt rum, een distillaat van suikerriet, ingevoerd via de Indische Compagnieën. Deze drank dient onder andere voor de bereiding van punch, die in de salons van de betere kringen in de 18de eeuw uitgroeit tot een modedrank. Voor de bereiding van punch zijn vijf essentiële ingrediënten vereist: kokend water – want hij werd in die tijd warm opgediend -, rum of wijngeest, suiker, citroen en enkele specerijen.

Om die drank op te dienen, ontwierpen de edelsmeden grote punchkommen en een speciale lepel. Die had de vorm van een pollepel met een lange steel en een ovaal lepelblad met een of twee schenktuiten om het gieten te vergemakkelijken. Dankzij de houten steel, vaak van ebbenhout of palissander, kon het brouwsel worden opgediend zonder dat men zijn handen verbrandde.

De hier getoonde lepel heeft een ovaal lepelblad met eierlijsten en is voorzien van een schenktuit. De houten steel, met aan het uiteinde een kleine gedraaide knop, is in de zilveren schacht gevat die een bocht vormt waar hij aan de pollepel is bevestigd.

Zilver en hout.
l 40 cm.
Herkomst: 1986, Legaat Claude D’Allemagne.
Inv. nr.  sda 744

Merken: op de rugzijde van het lepelblad

1. Meesterteken: viervoeter.

De punchlepel bevindt zich op dit ogenblik in de slaapkamer.