Paar mosterdpotjes

Mosterd wordt al sinds de Oudheid niet alleen als specerij en als bewaarmiddel, maar ook wegens zijn geneeskrachtige eigenschappen gebruikt (afleidend middel, bevordert de spijsvertering).
De specerij bestaat uit geplette zaadjes van de mosterdplant die met azijn of most worden vermengd. Tot in de 18de eeuw kwam mosterd in twee vormen op tafel: ofwel werd hij in poedervorm opgediend in een strooibus, ofwel als brij geserveerd in een potje.
Hier heeft de mosterdpot de vorm van het houten tonnetje dat in die tijd voor het transport en de bewaring van mosterd werd gebruikt. De zilversmid bootst de gewelfde houten lamellen (de “duelles”) na, evenals de vier hoepels waardoor ze worden bijeengehouden. De zilveren tonnetjes zijn voorzien van een handvat in de vorm van een harp en van een scharnierdeksel.

Jean-Melchior Dartois genoot zijn opleiding tot edelsmid in Luik bij Jacques Le Roy. Hij huwde met diens dochter Marie in 1753. Hij is de eerste die de vorm van het mosterdtonnetje in Luik commercieel heeft gebruikt.

Zilver.
h 9,5 en 9,8 cm, 205 g.
Herkomst : 2003, Legaat Barones Claude D’Allemagne.
Inv. nr. DO222.

Merken: onder de voet
1. Wapen van Prinsbisschop Charles-Nicolas d’Outremont.
2. Stad: Tweekoppige adelaar jaartal 1764.
3. Meesterteken: gekroonde M.D.
4. Jaarletter: H voor 1771.

Dit paar mosterdpotjes bevindt zich momenteel in de antichambre van de eetkamer.