Mosterdpot

Deze mosterdpot bestaat uit een originele geblazen glazen houder in een zilveren montuur. De alliantie van kobaltblauw glas en zilver was vanaf de jaren 1770 onder Engelse invloed in de mode bij ons. Deze diepblauwe kleur wordt bereikt door een kleine hoeveelheid kobaltoxide aan de glaspasta toe te voegen. Hoewel dit metaal al sinds de Oudheid gebruikt werd om glas te kleuren, slaagde de Zweedse chemicus Georg Brandt er in 1742 in om kobalt te isoleren en de verschillende eigenschappen van het erts te demonstreren.

Het zilveren montuur van het object bestaat uit vier pilaarvormige staanders die in het midden met slingers van wijnranken zijn verbonden. Een rand versierd met triglyfen bovenaan en een effen rand onderaan maken de versiering compleet. De mosterdpot heeft een licht gewelfd deksel, verdeeld in twee registers. Het buitenste deel is versierd met gestileerde golfbanden gescheiden door een acanthusblad en het centrale deel  heeft groeven. De grijpknop heeft de vorm van een lotusknop. Het geheel rust op drie poten die eindigen op dubbele dierenhoeven. Aan de ene kant heeft de mosterdpot een gekrulde handgreep en aan de andere kant een medaillon met de gegraveerde eigendomsinitialen IIL.

In 1774 verwerft Dieudonné Joseph Alexandre Bodart zijn meestertitel in Namen. Hij werd deken van de gilde in 1794. Een ander mosterdpot van dezelfde zilversmid uit de collectie heeft een vergelijkbaar decor.

Zilver en blauw glas.
H 10,6 cm, Ø 6,6 cm.
Herkomst : 1978, Schenking Claude et Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda 335.

Keurmerken : op de bovenste riem.
1. Stadskeur: Klimmende leeuw onder de Bourgondische vuurslag.
2. Jaarcijfer: Gekroonde 79.
3. Meesterteken: AIB in een driehoek.

De mosterdpot wordt op dit ogenblik tentoongesteld in het Grote Salon.