Kurkentrekker

De kurkentrekker maakte zijn opwachting op het einde van de 17de eeuw, in volle bloeiperiode van de glasnijverheid. Op dat ogenblik kwam de vervaardiging van glazen flessen volop tot ontwikkeling en de stop van natuurkurk trad opnieuw op de voorgrond. Dergelijke stoppen werden al in de Oudheid gebruikt om amforen af te sluiten, maar ze geraakten in vergetelheid toen de amforen door vaten werden vervangen. Nochtans beantwoordt kurk aan meerdere vereisten: het is licht, buigzaam, nagenoeg ondoordringbaar, niet aan bederf onderhevig en maakt vooral een betere bewaring van deze waardevolle nectar mogelijk.

Deze kurkentrekker heeft een traditionele handgreep in “T-vorm”, die met de hand zodanig wordt vastgenomen dat precies de nodige trekkracht wordt uitgeoefend. Hij is voorzien van een scherpe spiraalvormige metalen draad die ter bescherming in een gedraaide koker zit. Aan het uiteinde van die koker is een lakstempel met de initialen van de eigenaar aangebracht.

Zilver.
l 8,2 cm.
Herkomst 1978, Schenking Claude en Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda172.

Merken: dichtbij de schroefgang
1. A met daarboven een gekroonde drievoudige X voor 1785
2. Meesterteken: gekroonde I.A.

De kurkentrekker wordt momenteel bewaard in het niet-toegankelijk bestand van het museum.