Eierdopje

Sinds onheuglijke tijden maakt het ei deel uit van de menselijke voedselbasis omdat het gemakkelijk verkrijgbaar is. Rijk aan essentiële eiwitten, werd het zachtgekookte ei in de 18de eeuw beschouwd als remedie voor zwangere vrouwen en verzwakte personen.

Het eierdopje is al sinds de Oudheid bekend. Lodewijk XV, die dol was op zachtgekookte eieren, bracht dit gebruiksvoorwerp weer in de mode. Zo kon de koning op briljante wijze het ei in zijn gouden dopje in één lepelbeweging onthoofden, terwijl een heer plechtig aankondigde « De Koning gaat zijn ei eten. ».
Dit type object wordt gemaakt in verschillende materialen: goud, zilver, porselein of zacht aardewerk voor de rijken, tin of hout voor de anderen.
Vanaf de tweede helft van de 18e eeuw werden ook sets van eierdopjes gemaakt met een zoutvaatje en bijpassende lepels. Het is tegenwoordig soms nog gebruikelijk dat ter gelegenheid van zijn doop, een peetvader of-moeder zijn of haar petekind, een eierdopje en een lepeltje in edelmetaal gegraveerd met zijn initialen aanbiedt om hem een rijk leven toe te wensen.

Het hier getoonde voorbeeld is een dubbele zilveren eierdop waarin het gekookte ei verticaal in de schaal kan geplaatst worden of liggend in de ovale basis éénmaal het object omgedraaid. De versiering bestaat voornamelijk uit eierlijsten.

Zilver.
H 7,9 cm, L 5,4 cm, l 4 cm.
Herkomst: 1978, Schenking Claude en Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda214.

Een onleesbaar keurmerk op de bovenrand.

Het stuk is momenteel zichtbaar in de "antichambre" naast de eetkamer.