Chocoladekan

Deze chocoladekan met drie poten is de oudste uit de collectie. Hij draagt nog de kenmerken van het begin van de 18de eeuw: een gedrongen vorm, een glad peervormig lichaam, korte pootjes en een korte schenktuit. De tuit, die vrij hoog is aangebracht, heeft een driehoekige vorm en is aan de onderkant versierd met geciseleerde waterbladeren. Hij is ook voorzien van een scharnierdeksel. De zeer eenvoudige voetjes kondigen de mode van de gekrulde voetjes aan.
Bovenop het deksel van de chocoladekan bevindt er zich een eenvoudige schuifbare geprofileerde knop, waardoor de steel van de schuimklopper kan worden gestoken zodat de chocolademelk net voor het opdienen nog kan worden gemengd. Het deksel is aan het lichaam bevestigd met behulp van een scharnier met daarboven een gekrulde duimdrukker.
Het rechte handvat van gezwart hout, dat de warmte slecht geleidt, is loodrecht aangebracht ten opzichte van de schenktuit met behulp van een schroefgang met linkse schroefdraad om te vermijden dat hij tijdens het opdienen zou worden losgeschroefd. Het is aan het lichaam bevestigd door middel van een sluiting in rozetvorm.

Sébastien Leblond (1648-1731) is de zoon van de zilversmid Edme Leblond. Hij liet zijn meesterteken insculpteren op 6 augustus 1675.

Zilver hout.
h 24 cm.
Herkomst: 1978, Schenking Claude en Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda200.

Merken:
1. Charge: A boven een omgekeerde kroon voor Parijs, 1713/1717.
2. Poinçon de jurande: onvolledig (V,X of Y): 1713/1715.
3. Meesterteken: gekroonde Franse lelie, twee greinen, een S, een L en een B eronder en, in het midden, een pijl.
4. Décharge: twee gekroonde Engelse letters L.

Het voorwerp wordt momenteel bewaard in het niet-toegankelijk bestand van het museum.