Portret van een vrouw afgebeeld als Hebe

In de 18de eeuw waren portretten volop in de mode: mensen hielden ervan om zichzelf te bewonderen en zich op een verleidelijke manier te laten afbeelden.
De jonge vrouw is hier zittend afgebeeld in een natuurlandschap, omgeven door rietstengels en met één elleboog leunend op een vaas in antieke stijl waaruit water vloeit. Ze lijkt vrij jong en straalt een zekere zachtheid uit. Haar tedere blik lijkt gericht op iets dat zich buiten het schilderij bevindt en ze heeft geen aandacht voor de toeschouwers. Haar ene hand ligt op haar andere voorarm. Ze draagt een wit hemd dat haar schouders bloot laat, met daarboven een gedrapeerde stof in blauwe tinten. Haar houding doet denken aan een tafereel uit de privésfeer en lijkt tegelijk allusie te maken op de Oudheid en de vloeiende gewaden van de mythologische godinnen zoals Hebe, de Griekse godin van de jeugd en de levenskracht. Ook haar haartooi is eenvoudig en onopvallend, versierd met enkele parels en bloemen.

Het schilderij zou Jeanne Charlotte de Riou, markiezin de Montesson (1737-1806) voorstellen. Als echtgenote van de markies de Montesson en daarna van de graaf d’Orléans was de markiezin bijzonder geliefd in de hoogste kringen, onder andere door Napoleon en zijn vrouw. Ze gold als een uitstekende gastvrouw en stond ook bekend voor haar talrijke giften en haar liefdadigheidwerk voor de allerarmsten.

Het schilderij is gedateerd en gesigneerd door een kunstenaar die Louis Richard Fr. Dupont de Montfiquet heette (midden links: “Dupont px 1757”). Hij was een leerling van J.-M. Nattier, een schilder die grote bekendheid genoot in kunstkringen, voornamelijk wegens zijn mythologische portretten.

Olie op doek.
Lijst van verguld hout, waarop een plaatje is aangebracht met de volledige naam van de markiezin de Montesson en haar levendata.
Met lijst: h 96 cm, b 79 cm.
Zonder lijst: h 86 cm, b 69 cm.
Herkomst: 2004, Legaat barones D’Allemagne.
Inv. nr. DO362.

Het schilderij wordt tentoongesteld in het Grote Salon.