Moesjesdoos

Het moesje, dat een subtiele verleidingstaal hanteert, wordt zowel door elegante dames als door edellui op het gelaat aangebracht. Een verfijnde code bepaalt de plaatsing van het moesje dat het karakter en het humeur van de persoon kan aangeven. Zo zal een gepassioneerde vrouw, bijvoorbeeld, het moesje bij voorkeur in de ooghoek plaatsen.
Het moesje is in de regel van zwarte taf, maar kleur en vorm kunnen variëren. In de 17de eeuw gebruiken de hofdames dit zijdeachtig raffinement om enkele rimpels of puisten te verbergen. Aangezien het zwarte moesje de witheid en de glans van de gelaatskleur goed laat uitkomen, wordt dit zeer snel een onmisbaar schoonheidsaccessoire.
De dozen zijn van geringe afmetingen en soms voorzien van een spiegel.
Het moesjesdoos in de verzameling is vrij simpel. Het is een ovale doos met gladde wand dat bewerkt is met een filetrand en voorzien is van een scharnierdeksel waaronder een gestileerd bladmotief is aangebracht.

De Aatse edelsmeden waren befaamd om de vervaardiging van dozen van alle aard, zo ook moesjesdozen.

Zilver.
h 3,5 cm, l 3,5 cm, 26g.
Herkomst : 1978, Schenking Claude et Juliette D’Allemagne.
Inv. nr. sda 217.

Merken : onderkant van de bodem.
1. Kruis op een terp voor Aat.
2. Meesterteken : gekroonde schaar.
3. Gekroond jaartal 59 voor 1759.

De moesjesdoos is tentoongesteld in de slaapkamer.